PDFLaTeX i Antyplagiat

Ruszyło mnie do napisania tego postu, bo pewnie ktoś może mieć podobne przygody. Otóż w ostatnim dniu przedłużonego terminu zgłosiłem się do Dziekanatu mojej uczelni (tak, po czterdziestce też się da), by złożyć moją wypieszczoną pracę dyplomową. Regulamin powiadał o konieczności złożenia pracy w formacie .doc i .pdf, ale ja postawiłem na to, że to odpowiedni moment na to by zrobić coś poważnego w LaTeX’u. Ładnych kilka(naście) lat zajmowałem się składem tekstu, poskładałem ileśtam książek, czy innych druków. Od samego początku typografia była moim konikiem. I jak tutaj teraz miałbym składać w Wordzie? Na szczęście mój Promotor nie widział problemów. W końcu LaTeX to uczelniany najwyższy standard od lat w wielu uczelniach na świecie.

I było pięknie do momentu, aż Pani w Dziekanacie (pozdrawiam za cierpliwość) w moim wypieszczonym PDF-ie zrobiła ctrl+a, ctrl+c, by potem wkleić tekst w systemie antyplagiatowym. I niestety. Zamiast polskich znaków jakieś krzaki. I diagnoza: — Nie mogę panu przyjąć tej pracy.

Nieźle. Ostatni dzień. Zacząłem intensywnie myśleć co jest nie tak. Dziekanat jeszcze pół godziny czynny. Co jest grane. Pracę składałem w texmakerze na Mac’u. Moje podejrzenia od razu skierowały się na unikod i jakiś ból w systemie antyplagiatowym. U mnie kopiowanie z świeżo wyprodukowanego PDF-a i wklejanie do edytora tekstowego nie pokazuje niczego złego:

Lecz niestety okazało się, że po zmianie maszyny, otwarciu na innym komputerze w przeglądarce Adobe w skopiowanym tekście znajdujemy inne znaki niż miały być.

I co teraz? Unikod odpada. Pierwsze kroki skierowałem w źródła TeX’owe. Porównywałem stworzone z tego samego zestawu nagłówków dokumenty. Praca vs. Referat. I tutaj zauważyłem, że kopiowany tekst z Referatu nie wykazuje błędnego kodowania polskich znaków. Co jest grane? Prawdopodobnie w Referacie nie używam jakiegoś pakietu, który pomimo wyliczenia go w TeX’owych nagłówkach nie bierze udziału w kompilacji. Moje nagłówki Referatu:

\documentclass[12pt,a4paper,oneside,polish]{dcsbook}
\usepackage[utf8]{inputenc}
\usepackage[polish]{babel}
\usepackage{hyperref}
\usepackage{listings}
\usepackage{color}

Nie przedłużając. Dopisanie:

\usepackage{cmap}

sprawiło, że uzyskałem coś, co powinno zaspokoić potrzeby uczelnianego systemu antyplagiatowego (mam nadzieję). Cmap to pakiet bazujący na tablicy znaków firmy Adobe. Czyli twórcy formatu PDF. Powinno być lepiej. I chyba jest, bo w windowsowym Adobe Readerze robię kopiuj:

I sytuacja w windowsowym kopiowaniu:

Powyższy wklejony test jest w windowsowym kodowaniu (ANSI). Mam nadzieję, że tyle wystarczy, by pracę zarejestrować w systemie antyplagiatowym. [edit: wystarczyło]

Sam PDF ma warstwę wizualną i warstwę, która kryje się pod wyrysowanymi czcionkami. Jak widać na poniższym przykładzie zaznaczenie tekstu pozwoli skopiować niewidoczne dla nas warstwy tekstowe. Cały ambaras w tym, aby było tam to, co widać na warstwie graficznej. Cmap wydaje się rozwiązywać problem.